Eind jaren negentig werd duidelijk dat een aanzienlijk aantal boeren in Brabant voornemens was om in het nieuwe millennium zijn bedrijf te gaan beëindigen. Toen Frits Bevort van Natuurbouw die cijfers zag, is hij gaan lobbyen bij verschillende instanties om aandacht te besteden aan het erfgoed dat verloren dreigde te te gaan. Als de helft van alle boeren stopt, krijg je immers schaalvergroting bij de andere helft. Dan zullen waarschijnlijk veel karakteristieke oude bouwwerken plaats maken voor nieuwe stallen.
Met steun van het Innovatieplatform Duurzame Meierij is Bevort daarop kenmerkende boerderijen en bijgebouwen gaan inventariseren. Dat resulteerde in een dertiendelige serie die in 2005 is uitgeven door Duthmala in Liempde: Karakteristieke Schuren in de Meierij, een Vergeten Erfgoed.
Wagendeur
In de inventarisatie besteedt Bevort veel aandacht aan Vlaamse Schuren met hun typische wagendeur. Hij raakte lokaal bekend als expert en verscheen onder andere in regionale media toen bleek dat een oude Vlaamse Schuur stond weg te rotten in de schaduw van de gigantische nieuwe IKEA bij Breda.
De inventarisatie leidde bovendien tot een fraai naslagwerk over De Meierij van ‘s-Hertogenbosch dat enkele jaren later werd uitgegeven door Picture Publishers. Dit koffietafelboek wordt door menig Bossche ondernemer gebruikt om indruk te maken op zakenrelaties in Azië en de Verenigde Staten.
Sindsdien heeft Noord-Brabant meer aandacht voor de bescherming en het hergebruik van zijn erfgoed.
Inmiddels is het niet ongebruikelijk dat het restant van een karakteristieke schuur zorgvuldig wordt afgebroken om elders opnieuw opgebouwd te worden als basis van een nieuwe Vlaamse schuur.
