De Hof van Rameyen was lang een verwaarloosd waterkasteel in Berlaar nabij Lier (B). De historie van dit bouwwerk gaat terug tot de 13e eeuw, toen er een bolwerk stond dat Jan II Berthout zicht gaf op de Grote Nete. Lang daarvoor stond er waarschijnlijk al een Romeins castrum aan deze rivier. Nadien is het pand bezit geweest van verschillende gegoede families, waaronder nazaten van de schilder Rubens. Die maakten er een monumentale buitenplaats van, in de 19e eeuw omringd door een prachtig landschapspark van meer dan zeventig hectare.
Het waterkasteel werd in 1995 gekocht door Joseph de Gruijter en zijn vrouw Claartje. Joseph is een nazaat van het De Gruijter-geslacht uit Den Bosch. Befaamde grootgrutters bekend van De Gruyter winkels, maar hij had het kapitaal voor dit kasteel zelf verdiend als distributor in de IT-industrie.
Claartje en Joseph renoveerden het pand met hulp van restauratie-architect Rutger Steenmeijer en interieur-architect Axel Vervoordt, waardoor een bijzonder combinatie van herstelde pracht en modern comfort is gerealiseerd, zoals beschreven in The New York Times. De verbouwing duurde zes jaar (drie jaar voor de poortgebouwen en drie jaar voor het kasteel zelf) en vergde een budget van twaalf miljoen euro.
Natuurbouw werd ingeschakeld om te adviseren en assisteren bij het herstel en de herinrichting van het landschapspark. Er zijn ruim vijftienduizend bomen bijgeplant op het domein. Interessant feit: bij de restauratie van het pand werden vloeren van populier aangetroffen. Navraag van Frits Bevort leerde dat populier populair was omdat deze houtsoort warme vloeren gaf, terwijl beuk en eik vooral ‘koude voeten’ veroorzaakten.
Eind 2015 is het kasteel verkocht aan Leo van Gansewinkel, die het als buitenhuis gebruikte. In 2018 nodigde de kasteelheer al zijn buren in Gestel uit om mosselen te komen eten. Na zijn overlijden besloot de familie het slot terug op de markt te brengen.
Het opnieuw in leem gepleisterde pand is in de verf gezet door de firma Rewah uit Zandhoven, zoals te zien is op de foto’s. De gekozen kleur is okergeel, want dat was de look die een paar eeuwen geleden ook gebruikt is.
